Elsandra Arendelle Nie 19 Sty - 19:10 | |
|
Elsandra Arendelle Królowa Elsa ☆ Kraina Lodu ☆ magiczny ☆ 60% pamięci ___________________________________________ Charakter bohatera Pamięć zawsze zawiedzie, prędzej czy później, jednak wychowanie, to jakim człowiek przyuczany był od najmłodszych lat nie da się zapomnieć od tak po prostu. Poprzednie, bajkowe życie jak można by pomyśleć nauczyło jej wszystkiego co ma w sobie do teraz. Elsa była dzieckiem radosnym, z tym, że ta radość gdzieś się zagubiła. Teraz Elsa jest zdystansowaną kobietą, przez wiele wydażeń stała się człowiekiem samotnym, wybierając takie życie a nie inne. Jednak podobno ludzie samotni potrafią być najbardziej miłym i życzliwymi osobami. W tym przypadku również jest podobnie. Elsa choć zwana Królową śniegu, serce ma gorące niczym najprawdziwszy ogień. Zawsze i raczej na zawsze starająca się chronić swoich bliskich, nawet kosztem własnego szczęścia. Jej doświadczenie z samotnością można by napisać w co najmniej trzech grubych księgach, mimo wszystko zawsze lgnie do tych którzy z otwartymi ramionami potrafią ją do siebie przygarnąć. Nigdy od tego nie stroni. Na pierwszy rzut oka, Elsandra wygląda dość chłodnie. Jej pewny siebie wyraz twarzy sprawa wrażenie iż ma się do czynienia z osobą pewnie stąpającą po ziemi. W rzeczywistości Elsa czuje się jakby stąpała po cienkim lodzie, a pod nim kryła się głęboka woda ciemnego jeziora. Nie zawsze jest pewna siebie, nie zawsze ufa wspomnieniom z bajkowego życia, nawet czasami boi zaufać się sama sobie. Jednak na pewno można powiedzieć o niej: odważna. Zawsze mimo wszystko brnie przed siebie. Musi- ponieważ wieży że przed nią jeszcze całe życie i zawsze znajdzie się coś pięknego do przeżycia. Elsandra jest bardzo poważną osobą na co dzień, zachowanie godne królowej, delikatna, ułożona, poprawnie wysławiająca się. Zawsze ma nerwy na wodzy i ze stali, jednak jak dla każdej kobiety, zdarza się jej po prostu opuścić gardę i zacząć po prostu się dobrze bawić, być uśmiechniętą i szaloną. Istnieje jednak w niej pierwiastek mroku. Przyparta do muru, z nożem przy gardle potrafi zgromadzić w sobie takie siły jakich nikt dotąd nie widział. Jej gniew może być przerażający dla każdego, w gniewie potrafi się zapomnieć, lecz od czego ma się przyjaciół, tych którzy zawsze Cię wesprą i sprowadza na ziemię?
Kilka słów o zyciu w bajce Mama, tata, Anna, Olaf, Hans, Kristoff…oni wszyscy są w jej sercu na zawsze. Są w pamięci, niczym dobrze znane postaci z przeczytanej książki. Nie! Są tak dobrze znane, lecz Elsa czuje się jakby widziała ich w drugim życiu, jakby prawie sto lat temu. Elsa urodziła się jako pierwsze dziecko Króla Arendelle, od swojego urodzenia miała swą piękną, lecz później nazywaną przez nią przeklętą moc. Obracała wszystko co dotknęła w lód i śnieg. Potrafiła wyczarować swoimi dłońmi najpiękniejsze rzeźby, ulepić pięknego bałwanka. Wszystko zmieniło się, kiedy Anna, młodsza siostra Elsy doznała urazu przez jej magiczną moc. Zmienione wspomnienia młodszej księżniczki sprawiły, iż zapomniała o mocy Elsy i od tamtej chwili dziewczynki odsunęły się od siebie. A raczej Elsa odsunęła się od Anny, nie chcąc więcej jej skrzywdzić. Największa wyrwą w jej sercu spowodowała śmierć jej rodziców, to wtedy przyszła władczyni Arendelle odizolowała się od całego świata, zamknęła w sobie, i sprawiła, że jej serce zdawało się być z lodu. Po tym jak osiągnęła pełnoletność koronowano ją i odtąd była Królową Elsą. Niestety tego samego dnia na balu z okazji koronacji młodej królowej jej skrywana dotąd przed wszystkimi moc ujawniła się. Uznana przez nieprzyjaciół za wiedźmę, zrozpaczona i przerażona Elsa ucieka z Arendelle, pozostawiając jednak swoje królestwo w srogiej zimie. Daleko w górach wybudowała swoją lodową twierdzę by nauczyć się żyć ze swoimi mocami, nie bać się więcej, jednak tym samym ratując swoją siostrę i podwładnych od samej siebie. Żyjąc w nieświadomości, w jakim stanie pozostawiła Arendelle, któregoś dnia szukająca jej siostra odnajduje Else. Ku zaskoczeniu młodszej siostry Elsa twierdzi, że nie może jej pomóc. Rozjuszona królowa godzi swoją siostrę lodową drzazga w serce. Niedługo po tym jak wyrzuciła Anne z lodowego zamku przybywa za nia Hans- narzeczony Anny, z którym młoda księżniczka chciała się pobrać po jednym dniu znajomości. Mężczyzna jest w towarzystwie innych ludzi, szukających księżniczki Anny. Są wśród nich najgorsi wrogowie Elsy, którzy chcą ją zabić. Elsa ratując się doznaje urazu przez spadający lodowy kryształ. Budzi się w Arendelle i widzi w jakim stanie jest jej królestwo. Jest uwięziona i oskarżona. Sytuacja wydaje się bez wyjścia, jednak dzięki swoim mocom królowa uwalnia się. Próbując odnaleźć swoją siostrę na środku zamarzniętej przystani spotyka Hansa, który obwiesza jej, że zabiła swoją siostrę. Rozpacz i smutek osiągają najwyższy stopień a Elsa załamana i zrozpaczona nie widzi wyjścia z sytuacji. Hans, który okazał się być zdrajcą próbował zabić Elsę, by objąć panowanie w Arendelle. Na ratunek jasnowłosej przychodzi jednak jej siostra, osłabiona zdała jednak osłonić swoją siostrę, przed śmiertelnym ciosem miecza. Ten zaś rozbija się na tysiąc kawałków uderzając w zmienioną Anne w lodowy posąg. Lodowa drzazga zrobiła swoje…zamieniła Anne w lód. Elsa nie chce uwierzyć w to co uczyniła siostrę. Jednak dzięki prawdziwej miłości siostry, bezwarunkowej i czystej Anna powraca do swojego ciała. Siostry znów są razem. Arendelle odzyskuje władczynie i księżniczkę. Anna rozumie, że kocha się w Kristoffie i wszyscy żyją długo i szczęśliwie? Skoro tak to co Elsa robi w tym świecie? Ktoś chciał przerwać to szczęście i teraz wszystkie postacie z bajek trafiły do rzeczywistego świata.
Informacje o współczesnym zyciu Pamięta to jak wylądowała w tym miejscu, ale z drugiej jednak strony, wydaje jej się jakby urodziła się w Lanville dwadzieścia cztery lata temu. W chłodny i śnieżny dzień jakim był 11 stycznia. Podobno uczyła się, chodziła do szkoły. Jednak to wszystko jest jeszcze bardziej odległe od tego co pamięta z życia w Arendelle. Znalazła się nagle w swoim mieszkaniu sama…zupełnie. Otumaniona i w ogóle nie wiedząca co się z nią dzieje. Jak się zachować co zrobić. Szybko trafiła ją rzeczywistość. Zawsze sprytna i mądra Elsa szybko umiała się dostosować. Zakasała wiec rękawy. Trzeba jeść, w tym świecie nie ma nic za darmo, a polowania…no cóż raz że nie można to dwa że kobiecie nie wypada. Wpierw trafiła pod dobre i życzliwe skrzydła swojej starszej sąsiadki. Pani Clara potrzebowała osoby, która utrzyma jej mieszkanie w porządku i ugotuje jej coś pysznego. Elsandra miała tam dobrze, nawet bardzo dobrze. Czasami zauważała, że naczynia, czy ozdobne figurki pokrywają się szronem. Powróciły wspomnienia. Elsa nasunęła ponownie na swoje dłonie rękawiczki. Zwyczajne, które pani Clara jej podarowała. Założy…tak na wszelki wypadek. Później pani Clara przyłapała Elsę na tym jak świetnie potrafi malować. Później zaproponowała swojej bratanicy, by ta przyjęła Elsandre do swojej galerii, by pomogła jej w sprzedaży swoich dzieł. Udało się! Elsa szybko pojęła zasady tego świata, chociaż do dzisiaj się z nimi nie zgadza. Przez cały ten czas, dręczące ją wspomnienia pchały ją do tego by odnalazła swoją siostrę. Z jednej strony strach a z drugiej to, że może w końcu Anna nie będzie o niej pamiętać! Może zaczyna nowe życie, albo została w Arendelle? Nie to przecież nie możliwe. A Olaf? Oh Olaf, jej bałwanek. Przeokropnie mu go brakowało. I jego dopisała na swoją listę. Potem Kristoff, no i marchewkowy potwór Sven. Moment renifer…w mieście. Wszystko jest możliwe skoro ona tutaj trafiła, oni też muszą tu być! Elsa mimo starań nie za dobrze się czuje w tym świecie. Zdarzają się chwile, kiedy łka do poduszki jak mała dziewczynka, marząc że zaraz do jej pokoju wbiegnie Anna i powie jej by ulepiły razem bałwana. Jednak nigdy się to nie dzieje. Elsa pracując w galerii ma spokojne życie, zazwyczaj z dala od ludzi, ponieważ klienci przychodzą żadko, a wystawiane obrazy są na tyle drogie by ich właścicielka była zadowolona. Dodatkowe zyski przyniosły jej obrazy Elsy, która od czasu do czasu coś namaluje, nie są drogie, ale to zawsze coś. Dzięki niej w galerii zjawiły się dzieła innych autorów, o których jasnowłosa chłonęła wiedzę z zapartym tchem. Dla niej ten swiat wydaje się straszny, ale za razem równie fascynujący co dawien. Do teraz jednak Elsa od czasu do czasu pomaga panie Clarze w sprzątaniu, odwiedza ją często i czasami ma chęć jej o wszystkim powiedzieć, jednak boi się że kobieta tylko ją wyśmieje.
Zachowane wspomnienia Tutaj wpisz
___________________________________________
grupa ☆ 24 ☆ zawód ☆ Natalie Dormer |
|